Het was zaterdagmiddag 17 september een drukte van belang in de Aardappelbeurs. Beneden aan de stamtafel de vaste gasten aangevuld met dorpsfeestvierders en boven de achttallen van respectievelijk Lasker 1 uit Sint Jacob en Schaakwoude 1 uit Damwoude. Het contrast kon niet groter. Beneden verhitte discussies en gezang; boven serene rust.

Kortom de eerste ronde van de landelijke schaakcompetitie in de 3e Klasse A stond op het programma en zowaar gelijk al een heuse derby. Bij beide teams ontbrak een sterke speler. Ronald van der Veen (Schaakwoude) vanwege een huwelijksreis op een exotisch eiland en Sikko Ros (Lasker) vanwege een minder exotisch eilanduitje op steenworp afstand. Pikant detail is dat Ronald gast-lid is bij Lasker en dat er vanaf zijn vakantieadres ongetwijfeld wat varianten zijn doorgespeeld aan zijn teamgenoten.

Na het traditionele openingswoord van teamleider Erik Bosma en de ‘introductie’ van wedstrijdleider Joop Claus -over serene rust gesproken- brak de strijd om 13.00 uur in alle hevigheid los. Na 3 uur spelen viel er nog niks zinnigs te zeggen over een eventuele einduitslag maar in het 4e speeluur ging het ineens snel.

Rienk Sijbesma (zwart) bracht Lasker op voorspong. Hij offerde een pion maar kreeg niet het gewenste tegenspel en kwam wat minder te staan. Na dame-ruil keerden de kansen en was Rienk er als de kippen bij om de losse pionnen terug te winnen en het initiatief en de partij naar zich toe te trekken.

Kopman Tjalling Wiermsa (zwart) consolideerde de voorsprong met een gedegen remise. Hij leek in het middenspel iets beter te staan en veroverde de c-lijn. Zijn tegenstander gaf echter geen krimp en na dame-ruil probeerde Tjalling het nog wel even met een paar subtiele paard-zetten maar er zat gewoon niet meer in.

Een nederlaag van Murk Viersma (wit) bracht Schaakwoude langszij. Na een goed gespeelde opening won Murk een pion en leek hij de partij in stijl te gaan winnen. Hij vergat echter de trekker over te halen en na deze gemiste kans kwam zijn opponent weer terug in de partij en kwam Murk er uiteindelijk niet meer aan te pas.

Dolf Wissmann (wit) bracht Lasker weer op voorsprong in een typische Dolf-partij. Een bord vol met stukken en links en rechts wat speldenprikken uitmondend in een tijdnoodduel. Hierin werden over en weer fouten gemaakt maar het zat deze keer niet tegen met een zwaarbevochten zege tot gevolg.

Jan Hibma (wit) leek de 2.5 tegen 1.5 voorsprong tenminste te consolideren maar greep in de afwikkeling naar remise jammerlijk mis. Jan trok tegen zijn zeer sterke opponent middels een pionoffer onvervaard ten aanval en leek goede winstkansen te hebben maar een paar verkeerde keuzes en goed verdedigen van zijn tegenstander deden de kansen keren met een jammerlijke nederlaag tot gevolg.

Gelukkig bracht Lasker’s kersverse aanwinst Herman de Vries (wit) Lasker weer op voorsprong. Hij stond de hele partij een tikkeltje beter en dirigeerede zijn zware stukken met vaste hand naar de vijandelijke koning. De stelling leek houdbaar voor zwart maar de met 2 brillen uitgeruste Herman strafte een vingerfoutje genadeloos af en won het resterende toreneindspel vrij eenvoudig. Een sterk debuut! en een tussenstand van 3.5 tegen 2.5.

Invaller Jacob Strikwerda (zwart) vocht ondertussen voor wat hij waard was maar leek het onderspit te gaan delven met 2 pionnen minder. Hij speelde met zijn zware stukken echter knap tussen de witte linies door (zoals dat zo mooi heet in voetbaltermen) en joeg de witte monarch het hele veld over waar deze zich uiteindelijk vanwege oververmoeidheid gewonnen gaf. Een mooi staaltje vechtschaak van ‘Strikkie’ waarmee hij de teamwinst veilig stelde.

Teamcaptain Erik Bosma (zwart) volgde niet veel later dit voorbeeld. Hij verraste zijn opponent met origineel openingsspel en maakte in het middenspel een pion buit. De vraag was of dit genoeg was voor de winst. Erik bleef geduldig en paste zijn nieuwe schaakfilosofie -je richten op het zwakke punt in de vijandelijke stelling- consequent toe met een terechte zege tot gevolg.

Al met al een terechte maar toch zwaarbevochten 5.5 tegen 2.5 zege in een wedstrijd waarin de kansen op een aantal borden regelmatig keerden. Edoch het seizoen is nog lang maar de openingswedstrijd en met name de “fighting spirit” belooft veel goeds voor de overige 8 wedstrijden.

Lasker vierde in tegenstelling tot de overige gasten na afloop geen feestje onder het mom van “liever een feestje gemist dan te dik in de kist”. Wel gingen de stukken en klokken na afloop weer keurig in de ‘kistjes’ en deden Erik, Murk en Jan zich nog tegoed aan een “licht Chineesje”.

Tot slot volgen hier nog de gedetailleerde uitslagen; Lasker had wit aan de even borden.

T

Emanuel Lasker

1998

Schaakwoude

1978

1.

Tjalling Wiersma

2155

Bart Lemstra

2031

½

½

2.

Dolf Wissmann

2056

Jan Sybren Zagema

1947

1

0

3.

Rienk Sijbesma

2060

Sjoerd Hoekstra

1982

1

0

4.

Jan Hibma

2107

Gert Jan Rauw

2142

0

1

5.

Erik Bosma

2003

Roel Hazenberg

1999

1

0

6.

Murk Viersma

1840

Wietse de Jong

1938

0

1

7.

Jacob Strikwerda

1909

Wopke Brandsma

1889

1

0

8.

Herman de Vries

1856

Gerben van der Heide

1896

1

0

Door uw speciale schaakverslaggever Jan Hibma.